Lucile Hadžihalilović é a cineasta do segredo, da sombra, do non dito. A súa obra, deliberadamente breve e paciente, semella emerxer dende os bordes da conciencia, como un soño estraño do que espertamos sen comprender de todo o seu significado pero sentindo, no corpo, a súa pegada. Con formación en letras e cine, e unha traxectoria que combina dirección, montaxe e guión, Hadzihalilovic pertence a esa estirpe de creadoras que constrúen un mundo propio á marxe das lóxicas do mercado ou das tendencias, cunha coherencia estética e conceptual profundamente arraigada.